Światowy Dzień Sprawiedliwości Społecznej to święto, które zostało zainicjowane przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2009 r. Ma ono ogromne znaczenie w kwestii dbania o środowisko. Jego celem jest wspieranie działań dążących m.in. do minimalizacji ubóstwa oraz wykluczenia społecznego.
Święto to zostało zapoczątkowane w 2009 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Celem tego dnia jest krzewienie zabiegów mających doprowadzić do zminimalizowania ubóstwa oraz wykluczenia społecznego, a także bezrobocia.
Pojęcie sprawiedliwości społecznej ma szczególne znaczenie dla klimatu. Często bowiem zdarza się, że jej skutki dotykają ludzi mających na nią niewielki wpływ. Należy więc wyrównać szanse, zmniejszając emisyjność gospodarki, mając jednocześnie na uwadze potrzeby ludzi dotyczące ciągłości zatrudnienia, jak również ich środowiska.
Polityka energetyczno-klimatyczna
Do zadań polityki energetyczno-klimatycznej Unii należy więc przede wszystkim osiągnięcie obiektywizmu poprzez przekształcenie gospodarek krajowych, w szczególności sektora energetycznego odpowiedzialnego za emisję gazów cieplarnianych do atmosfery.
Polska energetyka opiera się przede wszystkim na konwencjonalnych źródłach energii. Istotne więc będą w tym przypadku reformy umożliwiające stworzenie nowych gałęzi przemysłu, które zadbają o zaspokojenie potrzeb grup zawodowych narażonych na nieproporcjonalne koszty tej przemiany wynikając z braku zaangażowania. Zmiany te będą procesem długotrwałym i niezwykle kosztownym. Jednak mimo to, dadzą one szansę na rozwój kraju oraz zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego z zachowaniem zasad akceptacji społecznej oraz poszanowania środowiska.
Strategia przeprowadzania zmian
Aby w sposób sprawiedliwy i solidarny przeprowadzić te zmiany należy kierować się przede wszystkim „Polityką energetyczną Polski do 2040 r.”. Strategia ta została zapoczątkowana w 2021 r. przez Radę Ministrów. Jest to swego rodzaju współuczestnictwo w realizacji Porozumienia paryskiego, które zostało zawarte w czasie trwania konferencji stron Ramowej Konwencji ONZ dotyczącej zmian klimatu w 2015 r.
PEP2040 stanowi wskaźnik kierunku działań zmierzających do umożliwienia regionom węglowym oraz najbardziej narażonym na negatywne skutki przemian społecznościom rozwoju. Według analiz, dzięki tym zmianom w ciągu najbliższych 10 lat powstanie aż 300 tysięcy miejsc pracy w branżach związanych m.in. z energetyką jądrową, źródłami energii odnawialnej, infrastrukturą sieciową, cyfryzacją, czy chociażby modernizacją budynków.
Liczy się tu także udział społeczeństwa w tych przemianach, które ma być nie tylko chronione przed wzrostem cen środków przekazu energii, ale także motywowane do aktywnego udziału w rynku energii. Ma to spowodować sprawiedliwe przeprowadzenie metamorfozy.
Czym jest gospodarka niskoemisyjna i na czym powinien opierać się jej rozwój?
Gospodarka niskoemisyjna to rodzaj gospodarki, której wzrost polega na integracji m.in. wszystkich aspektów gospodarki wokół technologii niskoemisyjnych ze stosowanymi praktykami oraz ekonomicznych rozwiązań energetycznych. W jej ramach dochodzi do efektywnego zużycia lub wytwarzania energii oraz materiałów, a ponadto usuwania lub odzyskiwania odpadów poprzez minimalizację emisji gazów cieplarnianych. Emisje przelicza się na dwutlenek węgla. Zatem jej rozwój powinien opierać się na:
- rozwoju niskoemisyjnych źródeł energii, do których zalicza się m.in. energetykę jądrową,
- lepszej wydajności energetycznej,
- efektywniejszym zarządzaniu surowcami oraz materiałami,
- rozwoju i wykorzystaniu niskoemisyjnych oraz zeroemisyjnych technologii,
- przeciwdziałanie powstawaniu odpadów oraz poprawa efektywności dysponowania nimi,
- oraz promowanie nowych wzorców konsumpcji.
Informację o tym, jak wspierać prawidłową transformację jednocześnie mając bezpośredni wpływ na zmianę jakości życia możecie znaleźć na stronie: https://www.gov.pl/web/klimat/polityka-energetyczna-polski
Autor: Anna Marciszewicz
Fot. Canva
