Stres, nieodpowiednia dieta i szybkie tempo życia są najczęstszymi przyczynami wielu chorób. Jedną z nich jest zespół chronicznego zmęczenia. Najbardziej narażone na zachorowanie są tu osoby w przedziale wiekowym 20 – 40 lat, a także takie grupy zawodowe jak: nauczyciel, lekarz, czy pielęgniarka. Czym jest zespół chronicznego zmęczenia oraz jak go leczyć? Polecamy zapoznać się z poniższym artykułem.
W dzisiejszym świecie coraz większa część doby upływa nam na życiu zawodowym. Poza nim obowiązków też nie brakuje. Żyjąc w ciągłym biegu często zapominamy o tym, co jest równie istotne – czyli odpoczynku. Ciągle brakuje nam na niego czasu. Często też zdarza się, że po prostu nie potrafimy się zrelaksować. Jednak, jeśli mamy czas na odpoczynek, a mimo to wciąż odczuwamy bezsilność, wówczas może to oznaczać, że cierpimy na CFS, czyli zespół chronicznego zmęczenia.
Zespół chronicznego zmęczenia
O zespole chronicznego zmęczenia mówi się, gdy stan zmęczenia lub apatii trwa dłużej niż pół roku. Jest to bardzo poważna choroba, często mylona z lenistwem. Najczęściej zapadają na nią osoby w wieku 20 – 40 lat żyjące w ciągłym pośpiechu. Kolejnymi niepokojącymi objawami towarzyszącymi temu schorzeniu są również: ból głowy lub mięśni, ból gardła, utrata wagi, stan podgorączkowy (utrzymujący się), a nawet powiększenie węzłów chłonnych. Jako że bardzo podobne objawy występują w przypadku mononukleozy, istnieje teoria, że zespół chronicznego zmęczenia również wywoływany jest przez wirus EBV. W przypadku mononukleozy również mamy do czynienia z bólem gardła lub głowy, a także powiększeniem węzłów chłonnych. Ponadto uważa się, że zespół chronicznego zmęczenia ma związek z układem immunologicznym.
Co jeszcze powoduje ta choroba?
Nieprawidłowy tryb życia, intensywna praca w nieustającym stresie oraz złe odżywianie, to szybka droga do zachorowania. U osób dotkniętych przypadłością, jaką jest właśnie zespól chronicznego zmęczenia występują zaburzenia koncentracji oraz problemy z zapamiętywaniem.
Grupy zawodowe z ryzykiem zachorowania
Największe ryzyko zachorowania na zespół chronicznego zmęczenia występuje wśród takich grup zawodowych jak m.in. : lekarz, pielęgniarka oraz nauczyciel
Metody leczenia
Jak dotąd choroba ta nie została zarejestrowana. Tu pomóc mogą jedynie leki przeciw depresyjne, bądź psychoterapia, a także fizjoterapia, czy chociażby hipnoza. Należy jednak pamiętać, że każdy z nas jest inny, każdy ma inny organizm i w razie zaobserwowania jakichkolwiek niepokojących objawów należy niezwłocznie udać się do lekarza celem uzyskania odpowiedniej diagnozy, a następnie powinno się skorzystać z fachowej pomocy.
Dbajmy o siebie!
Autor: Anna Marciszewicz