Reinkarnacja w hinduizmie. Poznaj tajniki wierzeń Wschodu

Reinkarnacja w świecie zachodu kojarzona bywa z czymś nadprzyrodzonym, czy wręcz ze sferą fantastyki. Wiemy, że jest ona swojego rodzaju wędrówką dusz, w której duch człowieka odradza się w innym ciele. A jak to tak naprawdę wygląda w wierzeniach hinduistów?

Hindusi, podobnie jak chrześcijanie, wierzą, że dusza człowieka jest nieśmiertelna i została stworzona na podobieństwo Boga. Jednak w tej religii uważa się, że nie jest ona doskonała i cały czas musi się uczyć, by osiągnąć pełnię i połączyć się ze stwórcą w życiu wiecznym. Dusza musi przechodzić z niższych do coraz wyższych wcieleń. Pokonuje drogę, wcielając się w przedmiot, by w końcu z czasem urodzić się jako człowiek. Taka wędrówka dusz nazywana jest sansarą. Podczas niej dusza wyrzuca zużyte ciało, podobnie jak człowiek odzież. O tym czy kolejne wcielenie będzie lepsze, decyduje karma, na którą składają się dobre i złe uczynki.

Droga do oświecenia

Wyjście z cyklu ponownych narodzin umożliwia moksza. Jest ona odpowiednikiem buddyjskiego oświecenia.

Według wisznuizmu, jednego z nurtów filozoficznych hinduizmu, oświecenie można uzyskać, pozbywając się materialnych pragnień. „Ostateczne zjednoczenie z Absolutem, czyli bezosobowym Brahmanem, to miłosny związek indywidualnej duszy z Duszą Najwyższą. Możliwe jest dzięki jednej z trzech dróg: bhaktijodze (miłości i oddaniu), dźńajodze (zdobywaniu mądrości duchowej) lub karmajodze (bezinteresownemu działaniu)”.

Zemsta losu

Hinduiści wierzą, że wszystko, co robimy, spotka się w przyszłości z nagrodą lub karą. Nasza karma sprawia, że zbieramy potem to, co zasiejemy. Jeśli w obecnym życiu będziemy złymi ludźmi i będziemy źle postępować, kolejne będzie dla nas trudne i bolesne, po to, by odpracować naszą karmę. Jeśli nauczymy się nie popełniać tych samych błędów, przerwiemy cykl ponownego odradzania się w innym ciele. Ci, którzy wiedli dobre życie, którzy dobrze postępowali, mogą w kolejnym wcieleniu \\\”dostać dobry los\\\” i urodzić się w wyższej kaście.

W świecie Zachodu w reinkarnacji upatrujemy coś optymistycznego, swego rodzaju obietnicę, że tak naprawdę nigdy umrzemy. Wierzenie to traktowane jest jako kolejna szansa dana człowiekowi, by mógł naprawić swoje życie, świat i swoje postępowanie. W świecie Wschodu natomiast reinkarnacja jest cyklem, który uniemożliwia zjednoczenie się z bogiem. Ciało jest jego więzieniem, przez które dusza nie może swobodnie podróżować.

Celem istnienia w hinduizmie jest oderwanie się od materii. Człowiek poprzez karmy wcieleń jest w stanie sam się zbawić poprzez naprawę samego siebie. Może to zrobić za pomocą medytacji czy jogi.

Ideałem jest osiągnięcie błogostanu i obojętności do wszystkiego, co istnieje poza własną jaźnią. Złe życie jest wynikiem złej karmy z poprzedniego wcielenia, dlatego też niedozwolone jest pomagać bliźniemu w potrzebie. To on sam zawinił i musi odrobić własną karmę.

Wiara w reinkarnację

Wiara w reinkarnację występuje w hinduizmie, buddyzmie czy dżinizmie. W przeszłości wierzyli w nią także wyznawcy manicheizmu, gnozy, występowała także w religii starożytnego Egiptu. Obecnie jest przedmiotem badań w parapsychologii. Łączono ją ze spirytyzmem (teozofia, antropozofia), magią, a także z psychoterapią.

Autor: Patrycja Żero

fot. dobrewiadomosci.net.pl, national-geographic.pl