Żyj dobrze to nie znaczy żyj jak chcesz. Żyj dobrze, po prostu. To cała istota dobrego życia. Może to brzmi banalnie, ale w tym skrywa się filozofia życia. Co prawda prosta, ale zarazem bardzo trudna. Jakbyśmy umieli żyć dobrze to nie byłoby w naszym życiu i społeczeństwie tylu przykrych i trudnych spraw, ale to nie znaczy, że one nie są potrzebne, że nam czegoś nie uświadamiają.
Żyj na miarę swojego życia
Żyć na miarę swojego życia to sądzę, że żyć zgodnie z godnością ludzką. Jeśli nawet człowiek doświadcza trudnych rzeczy może je traktować jako doświadczenia, po prostu, które rozwijają, chcąc nie chcąc poszerzają świadomość i nasze możliwości dobrego życia, czyli takiego, które nas kształtuje, a nie deformuje.
Szczęście wiedzy
Szczęście jest różnie rozumiane. Dziś, w dobie, kiedy jest tyle informacji – nie cenimy ich tak. Nie chce nam się korzystać z tego wszystkiego, co mamy. Panuje przesyt. Trudno nam wybierać to, co wartościowe i rzeczywiście dla nas dobre, kształtujące nas. Nie chcielibyśmy jednak z pewnością w głębi siebie wyjść z życia jako jednostki, które nie rozwinęły, a mogły np. swojego sumienia, silnej woli czy świadomości wielu spraw, stanów rzeczy i nawet naszej mentalności. Trudno odchodzi się ze świata nie wiedząc nawet więcej o sobie, nie poświęcając uwagi sobie, nawet sobie, by poznać siebie, swoje emocje, motywacje, rzeczywiste pragnienia.
Życie to szkoła
Szkoła jest życiem. Po skończeniu szkoły dopiero ćwiczymy wszystko, czego dowiedzieliśmy i zdobywamy wiedzę przez swoje błędy. Najgorzej jest się wystraszyć życia i zatrzymać w rozwoju, i tak w kruchej skorupce bezpieczeństwa. Wszystko przemija, wszystko jest zmianą. Życie to ruch, więc i my jesteśmy jego częścią. Nie należy się tego bać i przed tym uciekać. Największa satysfakcja to umierać posiadając wiedzę o sztuce dobrego życia, o tym, co nas rozwija. Trudno jest bardzo bowiem umierać pustym, niespełnionym, nie wypróbowanym w tym boju, którym jest życie, jakie przemija nami. Zabierzemy z sobą to, w kogo się rozwinęliśmy, czego się dowiedzieliśmy, co poznaliśmy, czego doświadczyliśmy. Sztuka dobrego życia to cenić siebie, swoje doświadczenia, szanować to, bo nie przyszliśmy na ten świat, aby tylko żyć, czerpać przyjemności, ale rozwijać się do postaci siebie, wedle tego, na ile możemy się rozwinąć w tym życiu. Stracić takie szanse to wielki żal, okropne i ogromne marnotrawstwo, tego, kim jesteśmy i czym jest życie człowieka w świecie w danej postaci.
Autor: Katarzyna Lisowska
Fot. Canva
