Koty dawno zostały udomowione przez człowieka. Są to wyjątkowe zwierzęta, które przyzwyczaiły się do ludzi i z nimi zamieszkały, jednak nigdy nie straciły swojej dzikiej i łowieckiej natury.
Łapanie zdobyczy
Nasze koty to małe drapieżniki, które jak wiadomo, polują na mniejsze zwierzęta, takie jak myszy. Podczas każdego dnia nasze pupile podejmują kilkadziesiąt prób złapania swojej ofiary. Skuteczność ich polowania to mniej niż 50 procent. Jednak i taki rezultat daje mu od 10 do 20 małych posiłków na dobę. Oczywiście koty, które polują na zdobycz, to te wolno żyjące. Najwięcej ich na wsiach, w których nie brakuje gryzoni.
Koty, by złowić ofiarę, muszą być cierpliwe i zwinne. Stale się poruszają, przez co nigdy nie są otyłe. Częsty z tym problem mają zwierzęta dokarmiane przez ludzi.
Koty, które żyją w domu i nie mają okazji się odpowiednio wybawić czy polować, często się nudzą. Wtedy często śpią i mogą być zestresowane i sfrustrowane.
Dobry aktor
Koty nie są tylko łowcami, którzy polują na mniejsze zwierzęta. Same też mogą stać się ofiarą innego drapieżnika. Aby uchronić się przed atakiem, posiadają silny instynkt samozachowawczy. Unikają niebezpieczeństwa, są mocno nieufne do nieznanego lub chowają się. Koci charakter oraz natura sprawiają, że są one dobrymi aktorami, doskonale potrafią udawać zdrowych, gdy są chore. Robią to, bo nie chcą wyglądać na słabych, gdyż mogliby wydawać się łatwą ofiarą dla większych drapieżników. Koty bardzo szybko reagują na atak, ucieczką. Gdy nie jest ona możliwa, próbują odstraszyć napastnika lub go atakują.
Maskowanie chorób przez koty jest też dużym utrudnieniem dla ich właścicieli. Nie są oni w stanie wyłapać, że coś złego dzieje się z ich pupilami. Te sprytne zwierzęta muszą być naprawdę w bardzo złym stanie, by dało się zauważyć, że im coś dolega. Osłabione koty mogą stać się agresywne z powodu tego, że czują się słabe, przez co odczuwają zagrożenie. Przez swój strach często decydują się na atak wyprzedzający. Jeśli nasze pupile z dnia na dzień zaczęły się agresywnie zachowywać, jest to widoczny sygnał, że mogą być chore.
Życie w pojedynkę
Zwierzęta kotowate, oprócz lwów, prowadzą życie w pojedynkę. Same polują, jedzą czy śpią. Pomimo, że są samotnikami, są bardzo emocjonalnymi zwierzętami. Poprzez małą interakcję z innymi gatunkami istot na naszej planecie mają problem z wyrażaniem swoich nastrojów. Mogą mieć też problem z okazywaniem uczuć, zarówno w stosunku do zwierząt, jak i ludzi.
Przez naturę naszych pupili nieraz nie możemy ich zrozumieć, gdy jesteśmy na nich źli, wydaje nam się, że są złośliwe. Często obsikują buty, gdy wyczują obcy zapach, jest to przejaw strachu i robią to, by zamaskować nieznaną wcześniej woń i poczuć się bezpiecznie.
Koty mieszkające z ludźmi bardzo często wybierają odosobnione miejsce, by sobie odpocząć. Gdy takiego nie znajdą, mogą konkurować z innymi zwierzętami o zajęcie np. kanapy.
Zdolności adaptacyjne
Jeśli koty bardzo siebie polubią, mogą wybrać spanie razem. Możliwe jest to dzięki ich zdolnościom adaptacyjnym do określonych warunków. Zasoby nie są ograniczone, dlatego też nie czują, że inny osobnik jest konkurencją do zdobycia pożywienia. Często bywa tak, że inne zwierzę w domu jest rozrywką dla kotów. Razem się bawią, skaczą i biegają. Tym samym tworzy się między nimi silna więź, która nie stworzyłaby się w warunkach naturalnych. Charakter oraz kocia natura sprawiają, że umieją się dostosować do każdych warunków. Dlatego też te niezwykłe zwierzęta mogą mieszkać na całym świecie w różnych środowiskach.
Kocia higiena
Koty często, by załatwić fizjologiczne potrzeby, wybierają miejsca odosobnione, w których czują się bezpiecznie. Najpierw wąchają, potem zakopują swoje odchody. Gdy załatwiają się na małej przestrzeni, np. w kuwecie, nie zawsze je zagrzebują. Różnego rodzaju problemy z załatwianiem się mogą mieć podłoże psychiczne (stres), fizyczne (różne choroby), brak higieny (niewyczyszczona kuweta) lub niewystarczająca ilość piasku czy też złe jej postawienie.
Koty dużo czasu spędzają na lizaniu swojej sierści. Jednak nie robią tego, by dobrze się prezentować. Ich język dzięki szorstkości nadaje się do czesania kociego futra. Nietypowa struktura języka upośledza odczuwanie przez nich smaku. Ma on też kilka funkcji. Między innymi wyczesuje różne zapachy, z którymi koty miały styczność. Pozwala im też poznać otoczenie oraz skojarzyć fakty z zapachem.
Lizanie futerka przez koty ma też funkcję termoizolacyjną. Opuszki łap regulują temperaturę tak jak „kocie mycie”. Pozwala to wyregulować temperaturę. Martwy naskórek tworzy warstwę ochronną (termoizolacyjną), po jej zlizaniu naszym pupilom robi się chłodniej. Ma to szczególne znaczenie zwłaszcza latem. Język ułatwia też równomierne rozprowadzenie substancji natłuszczających, która z kolei chroni ciało kota przed utratą ciepła. Kolejną funkcją lizania futerka przez nasze futrzaki jest masaż. Poprawia krążenie i daje naszym pupilom relaks.
Instynkt walki
Wbrew pozorom koty nie są zwierzętami, które dążą za wszelką cenę do starcia. Starają się do samego końca jej uniknąć. Wysyłają całą masę ostrzegających sygnałów, uciekają lub się ukrywają. Jednak nie oznacza to, że koty są słabe i nie umieją walczyć o swoje. Każda walka może skończyć się przegraną, bólem, ranami, przez które będą osłabione i trudniej będzie im polować na zdobycz.
Koty przybywające na co dzień w domu mogą również być w konflikcie. Przez swoje słabo rozwinięte zdolności komunikacyjne, mogą mieć problem z załagodzeniem całej sytuacji.
Kocia komunikacja
Chociaż ich komunikacja jest bardzo ograniczona, to próbują się porozumieć między sobą na kilka sposobów:
- Sposób werbalny (miauczenie, mruczenie)
- Sposób niewerbalny (mowę ciała: ruchy ogonem, pozycje, turlanie się, wyraz pyszczka)
- Dotyk (ocieranie się)
- Zapach (ocieranie się, zostawienie swojego zapachu na przedmiotach i ludziach, znaczenie moczem, drapanie)
Jak widać, kocia natura jest bardzo interesująca i złożona, przez co bardzo często nie rozumiemy naszych pupili. Starajmy się wsłuchać w ich miauczenie, zaobserwować zmiany w zachowaniu. Może nasze koty są chore lub mają z czymś problem. Obserwacja i wiedza pozwolą nam stworzyć bliższą więź oraz sprawić, że nasze koty będą się przy nas czuć dobrze i bezpiecznie.
Autor: Patrycja Żero
Fot: Canva
