Syllogomania nazywana także patologicznym zbieractwem to rodzaj zaburzenia psychicznego. Głównym obserwowanym w tym przypadku objawem jest nadmierne zbieranie przedmiotów, które zdaniem chorego są bardzo cenne. Jak rozpoznać to schorzenie? Czy można je wyleczyć? Odpowiadamy.
Często obiektem zainteresowań takiej osoby stają się przedmioty wyrzucane przez innych ludzi, które według niej są bardzo wartościowe.
Chorzy co prawda starają się segregować swoje „zdobycze”. Ich nadmiar często jednak skutkuje pogorszeniem warunków bytowych takiej osoby oraz innych osób z jej otoczenia. To niestety może prowadzić do konfliktów. Ponadto mogą pojawić się również problemy ze zdrowiem.
Charakterystyka
Osoba z tym zaburzeniem jest pozbawiona zdolności racjonalnego myślenia. Sugerowanie jej przez drugą osobę pozbycia się nabytych przedmiotów może zostać odebrane przez nią jako atak, a w efekcie wywołać agresję.
Przyczyny syllogomanii
Według badaczy na powstanie tego zaburzenia mogą mieć wpływ czynniki biologiczne, wśród których wyróżnić możemy m.in. zmiany w poszczególnych obszarach mózgu oraz psychologiczne. Zaobserwowano również, że w przypadku pojawienia się i eskalacji objawów, bardzo możliwe jest wystąpienie osobowości lękliwej. Może się to objawiać poprzez natręctwo negatywnych myśli związanych z daną rzeczą. Efektem takiego stanu może być pojawienie się silnej potrzeby nabycia danego przedmiotu oraz zachowania prowadzące do jej zaspokojenia. Syllogomania może być związana także z:
- chorobami otępiennymi,
- ADHD,
- zaburzeniami: afektywnymi, np. depresją,
- lękowymi, np. fobią społeczną,
- psychotycznymi, do których zalicza się schizofrenia
- oraz zaburzeniami kontroli impulsów, np. kleptomania
Po czym poznać to zaburzenie?
Według klasyfikacji chorobę można rozpoznać na podstawie następujących kryteriów:
- silnej potrzeby zachowania nabytych przedmiotów. Ich utrata wzmaga uczucie stresu,
- zaburzonej zdolności pozbycia się nabytych przedmiotów,
- utrudnionego funkcjonowania w danej przestrzeni spowodowanego gromadzeniem zbyt dużej ilości przedmiotów,
- znaczącego spadku jakości życia prowadzącego do pogorszenia stanu zdrowia,
Natomiast lekarz rozpoznaje je dzięki obserwacji występujących objawów oraz konsekwencji życia.
Skutki wystąpienia syllogomanii
Syllogomania, jak każda choroba, niesie za sobą wiele skutków nie tylko dla osoby chorej, ale także jej otoczenia. Należą do nich:
- niezdolność do wykonywania podstawowych czynności życiowych w miejscu zamieszkania. Chodzi tu np. o korzystanie z toalety, czy zwykłe poruszanie się po przestrzeni,
- spadek kondycji psychicznej i fizycznej spowodowany zwiększeniem podatności na choroby,
- zwiększenie ryzyka pożaru lub innego wypadku,
- kłopoty związane z prawem, np. nakaz eksmisji,
- utrata zatrudnienia.
Czy można leczyć syllogomanię i jak to zrobić?
Proces leczenia tego zaburzenia nie jest łatwy ze względu na nasilenie objawów oraz duże prawdopodobieństwo, że zaburzenie to może współistnieć również z innymi.
Podstawowe leczenie syllogomanii opiera się na stosowaniu farmakoterapii oraz psychoterapii. Najczęściej w tym przypadku w ramach psychoterapii choremu aplikuje się terapię behawioralną wzbogaconą o różne techniki relaksacyjne oraz ekspozycyjne. Techniki ekspozycyjne oparte są na stopniowym oswajaniu osoby chorej z czynnikiem będącym przyczyną lęku. To oczywiście odbywa się pod kontrolą psychoterapeuty.
Jednak to nie wszystko. Równie pomocne może okazać się wsparcie bliskich, którzy będą brali udział w procesie leczenia.
Autor: Anna Marciszewicz
Fot. Canva
